Dag 2 ging ik naar het Hunebedcentrum in Borger. Natuurlijk gelegen aan de Hunebedstraat: een naam die in vele Drentse dorpjes terug komt in verschillende variaties.
Het is best groot en lijkt goede info over de hunebedden te geven.
Totdat ik dit -nogal weggemoffeld in een hoekie- tegenkwam:
Op de site ben ik deze Rene verder niet tegengekome. Of nee, toch...
Wel is er in het museum een korte film over Rene en het belang van zijn vondst.
Het dichtstorten van het hunebed is vanuit de landelijke politiek geregeld met als 'verklaring' dat de toekomstige generaties dan ook nog wat te onderzoeken hebben. Als 'bescherming' tegen wildeweg uitgraven. Echt een statement voor goed-gelovigen. Er is duidelijk meer aan de hand, ik noem het afscherming, en er zijn andere mensen die dit op het spoor zijn gekomen. Het officiele verhaal is eenzijdig.
Het blijkt eigenlijk dat hunebedden zijn hergebruikt (als graf).
De oorspronkelijke functie was ceremonieruimte voor praktische rituelen die in directe verbinding met de natuur stonden.
Zo intiem dat het voor de vervreemde plastik-aanbiddende mens amper voorstelbaar is. In een volgend bericht hierover meer.
Gelukkig zijn hunebedden nog steeds leuk. Kinderen klimmen er vaak gelijk op:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten