WAAR ZIJN DE DODEN?

WAAR ZIJN DE DODEN?
Vast een voorproefje op de finale ontmanteling van de grafmythe

Het was de vorige keer alweer misgegaan. Eind jaren 60 groef prof. dr. J.A. Bakker een hunebed op dat nog goeddeels in de originele aardeheuvel lag: D26. Nu zou men wel eens voor eens en altijd bewijzen dat hunebedden knekelhuizen waren, dat zij daadwerkelijk als graf gebouwd waren.

Helaas voor de gretige 'goed'gelovigen: weer geen doden! Geen botresten (of slechts enkele volgens andere berichten), ook geen nader sporenmateriaal! Dat laatste is nogal belangrijk om te stressen. Als iets in een afgesloten ruimte vergaat, is er toch spoormateriaal daarvan traceerbaar. Zeker met de modernere technieken zoals die 40 jaar geleden ook al beschikbaar waren! Jan wijst erop dat calcium- en fosfaat-boringen/metingen uitsluitsel zouden kunnen geven over aanwezigheid van restanten van botmateriaal. Mits deze zouden worden verricht...

Wat angstvallig verzwegen wordt is dat er in aardeheuvels van hetzelfde grondmateriaal in de directe omgeving der hunebedden WEL afdrukken van skeletten aangetroffen zijn! Daaraan kan men de houding van begraven bepalen. Deze afdrukken bevatten spoormateriaal.

Officieel is de stelling dat er geen overblijfselen in (zure) zandgrond bewaard bleven. Jan wijst er terecht op dat wanneer in de afgesloten omgeving van het hunebed werkelijk vele doden bijgezet zouden zijn dit toch gevolgen zou hebben voor de zuurgraad. En daarmee ook bvb voor de plantengroei die er is. Deze plantengroei wijst ook niet op een verminderde zuurgraad.

In het Hunebedcentrum te Borger is de 'complete' inventaris van D26 tentoongesteld. Naar verluid kwamen vuurwerk voorwerpen pas vele jaren later op de proppen. Het gerucht gaat dat deze zoekgeweest waren. Daardoor is volledigheid van de gevonden inventaris niet meer te garanderen!

Heveskesklooster, 1983: G5 en G6
Bij voorbereidingen voor het bouwklaar maken van een bedrijfsterrein kwam er ineens een hunebed tevoorschijn. En daarnaast een STENEN KIST. Alleen: weer leeg, geen menselijke resten... Dit onderzoek is na 33 jaar overigens nog steeds niet gepubliceerd.

Het hunebedje is geheel verplaatst naar een nabijgelegen museum in Delfzijl. De stenen kist staat opgesteld in het HunebedCentrum in Borger.

Zo'n kist heeft evenwel een andere mogelijke functie in ritueel gebruik. Daar bestaan aanwijzingen voor, door antropologische vergelijking met andere (historische en hedendaagse) gebruiken van natuurafgestemde 'inheemse' culturen. Ook dit idee heeft uitvoering goedgerichter onderzoek nodig. Een aantal vertakkingen van grote religies hebben er ook een versie van overgenomen in hun repertoire.

Door juist gebruik van bijvoorbeeld zo'n kist in een initiatieritueel wordt er geleerd om te gaan met angst, zodat de persoonlijkheid versterkt wordt. De beruchte Skulls and Bones Society heeft dit oeroude gebruik overgenomen bij hun initiaties. Onze oude bangmaak Zwarte Piet was bij ons een overblijfsel van een omgaan-met-angst-ritueel, een voorbeeld in een andere vorm.

Hoe ging men met doden om? Deze belangrijke vraag zal uitbundig in deel 2 naar voren komen!

IN DEEL2
Door WIE en WAAROM werden hunebedden gebouwd?